بی تحرکی دوران کودکی را جدی بگیریم
به گزارش ساماس، خراسان رضوی بی تحرکی دوران کودکی با صدمه زودرس قلبی مرتبط می باشد و فعالیت بدنی سبک خطر را معکوس می کند.
تحقیق اخیر به رهبری دانشگاه بریستول انگلستان و دانشگاه فنلاند شرقی تاثیر مهم افزایش زمان بی تحرکی از کودکی تا بزرگسالی را بر سلامت قلب برجسته کرده است. به قول کارشناسان، فعالیت بدنی سبک امکان دارد به صورت موثر خطرات در رابطه با بزرگ شدن قلب را کم کند.
محققان به صورت خاص هیپرتروفی بطن چپ را مورد بررسی قرار دادند، وضعیتی که با افزایش بیش از اندازه اندازه و توده قلب مشخص می شود و پیش زمینه ای برای مشکلات شدید سلامتی در بزرگسالان ازجمله حملات قلبی، سکته مغزی و مرگ زودرس است.
دانشمندان با ردیابی ۱۶۸۲ شرکت کننده از گروه کودکان دهه ۹۰ دانشگاه بریستول از سنین ۱۱ تا ۲۴، متوجه افزایش نگران کننده رفتارهای بی تحرکی از ۶ ساعت در روز در ابتدا به ۹ ساعت در بزرگسالی شدند.
این افزایش در عدم تحرک با افزایش ۴۰ درصدی توده قلب طی دوره هفت ساله مرتبط بود که نشان دهنده پیشرفت قابل توجهی به سمت بزرگ شدن قلب است که بدون توجه به عوامل دیگری مانند چاقی یا فشار خون بالا رخ می دهد.
فعالیت بدنی امکان دارد صدمه را جبران کند
با این وجود، به نظر می آید فعالیت بدنی سبک اثر محافظتی دارد. فعالیت بدنی سبک به صورت متوسط سه تا چهار ساعت در روز به صورت قابل توجهی افزایش توده قلب را تا ۴۹ درصد کم کرد و با افزایش عملکرد قلب مرتبط بود.
در حالیکه فعالیت بدنی متوسط تا شدید هم افزایش متوسط ۵ درصد در اندازه قلب را نشان داد که تا حد زیادی، سازگاری فیزیولوژیکی طبیعی در نظر گرفته می شود.
شواهد بسیاری وجود دارد که نشان داده است بی تحرکی در دوران کودکی تهدید برای سلامتی است که باید جدی گرفته شود. باید تغییر پارادایم در نحوه نگاه ما به بی تحرکی دوران کودکی وجود داشته باشد چونکه شواهد به بمب ساعتی اشاره می کند.
زمان بی تحرکی در دوران کودکی به دوره هایی اطلاق می شود که کودکان درگیر حداقل فعالیت بدنی هستند که معمولا شامل نشستن یا دراز کشیدن غیر از خواب و فعالیتهایی مانند تماشای تلویزیون، بازی های ویدیویی یا استفاده از سایر وسایل الکترونیکی می شود. افزایش رفتارهای بی تحرک در بین کودکان نگرانی فزاینده به حساب می آید چونکه با نتایج منفی مختلف سلامتی مرتبط می باشد.
بی تحرکی با چاقی همراه می باشد
بی تحرکی طولانی در کودکان به علت مصرف کم انرژی با خطر بیشتر مبتلا شدن به چاقی همراه می باشد. همینطور می تواند بر سلامت متابولیک تاثیر بگذارد. گذشته از سلامت جسمانی، عدم تحرک طولانی مدت امکان دارد بر سلامت روان تاثیر بگذارد و به مسائلی مانند اضطراب و افسردگی کمک نماید.
علاوه بر این، عادات کم تحرکی در دوران کودکی می تواند در رشد مهارت های حرکتی و مهارت های اجتماعی که معمولا در طول بازی فعال و تعامل با همسالان تقویت می شوند، اختلال بوجود می آورد.
همینطور شواهدی وجود دارد که نشان داده است صرف زمان بیش از اندازه در صفحه نمایش می تواند بر رشد شناختی و عملکرد تحصیلی تاثیر بگذارد که احتمالا به علت کاهش مشارکت در فعالیتهای محرک و مفیدتر است.
میزان بالای فعالیت بدنی متوسط تا شدید روزانه باید بخشی طبیعی از دوران کودکی و نوجوانی باشد، چونکه سلامت قلب و همینطور بهزیستی عمومی را بهبود می بخشد.
نتایج بر اهمیت افزایش فعالیت بدنی، بخصوص فعالیت متوسط و شدید، کاهش رفتار بی تحرکی و جلوگیری از اضافه وزن از دوران کودکی برای جلوگیری از بیماری های قلبی تاکید می کند.
نتایج این تحقیق در مجله اروپایی Preventive Cardiology انتشار یافته است.
منابع
sciencedaily.com
uef.fi
earth.com
منبع: samas.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب